در ارتباط ADSLازسیم‌های مسی ورودی به منازل استفاده می‌شود این سیمها قابلیت پهنای باند بسیار بالایی دارند که با آن می‌توانیم صدا را در کنار بسته های اطلاعاتی (Data) انتقال دهیم. (سیم مسی قابلیت انتقال 1.1MHz دارد که تنها 4KHz از آن برای انتقال صدا کافی است.) انواع دیگر DSLها در این است که در ADSL انتقال داده‌ها در یک جهت بیشتر از جهت دیگر است و به همین دلیل این خط نامتقارن است. ارائه دهندگان خدمات اینترنت از ADSL به عنوان روش مطمئنی برای انتقال داده استفاده می‌کند: در این صورت کاربر برای «دانلود کردن» اطلاعات از اینترنت از مسیر پر سرعت استفاده می‌کند که در این حالت سرورهایی که پهنای باندشان در جهت مخالف است مورد استفاده قرار نمی‌گیرند.
علت استفاده زیاد از ADSL در اقصی نقاط جهان به دو لحاظ تکنیکی و اقتصادی است. از دیدگاه فنی نسبت به بقیه انواع ADSLدر انتهای ADSL(مالتی پلکسر دسترسی به خط اشتراک دیجیتال) این خط اشتراک تداخل اصوات بیشتری وجود دارد. (در واقع در این انتها سیم‌های بسیاری از حلقه‌های محلی به یکدیگر می‌پیوندند). بنابراین در پر ازدحام‌ترین بخش حلقه داخلی، سیگنال ارسال اطلاعات به شبکه در ضعیف‌ترین حالت قرار دارد و سیگنال دریافت اطلاعات در شبکه در قوی‌ترین وضعیت ممکن است. بنابراین از لحاظ فنی می‌توان از DSLAM به عنوان ناقل اطلاعات در نرخ بیت بالاتر از مودمهای نصب شده روی کامپیوترهای شخصی استفاده کرد. از آنجا که کاربر خانگی ترجیح می‌دهد بتواند اطلاعات را با سرعت بیشتری دانلود کند شرکت‌های ارائه دهنده خدمات اینترنت این نیاز مشتری را درک کرده و به سیستم ADSL روی آورده‌اند.
در ADSLهای معمولی نرخ ارسال داده از ۱۲۸ کیلو بیت بر ثانیه آغاز می‌شود (اگر چه معمولاً از حداقل ۵۱۲ کیلو بیت بر ثانیه استفاده می‌شود) و در فاصله ۵/۱ کیلومتر(۵۰۰۰ فوت) از دفتر مرکزی مجهز به ADSLیا پایانه اصلی تا ۸ مگا بیت بر ثانیه افزایش می‌یابد. حداقل نرخ دریافت داده نیز ۶۴ کیلو بیت بر ثانیه‌است و معمولاً به ۱۲۸ یا ۲۵۶ کیلو بیت بر ثانیه نیز می‌رسد و می‌تواند از ۱۰۲۴ کیلو بیت بر ثانیه نیز فراتر برود. گاهی برای اشاره به انواع کم سرعت تر ADSL از واژه ADSL Lite استفاده می‌شود.
توجه داشته باشید که مسافت‌های ارائه شده تقریبی هستند. میرایی سیگنال و نرخ سیگنال به نویز از مشخصه‌های مهم سیگنال هستند که به مسافت وابسته نیستند (برای مثال کابل غیر مسی و ضخامت کابل). عملکرد سیگنال به امپدانس خط نیز وابسته‌است که می‌تواند با توجه به وضعیت آب و هوا و جو تغییر کند (مخصوصا در خطوط قدیمی) و به تعداد و کیفیت اتصالات در طول کابل نیز بستگی دارد.
نسخه جدیدتر با نام ADSL۲+ در فواصل کمتر از ۵/۲ کیلومتر (۸۰۰۰ فوت) امکان دانلود اطلاعات با سرعت ۱۲ مگابیت بر ثانیه را فراهم می‌آورد. استفاده از قالب‌های انعطاف پذیر و اصلاح خطای مناسب تر دلیل افزایش این سرعت است. ADSL2+ که با نام ITU G.۹۹۲٫۵ نیز شناخته می‌شود امکان دانلود با سرعت ۲۴ مگابیت بر ثانیه برای فواصل کمتر از ۵/۱ کیلومتر (۵۰۰۰ فوت) را فراهم می‌آورد و حد بالای طیف دانلود را دوبرابر می‌کند به عدد ۲/۲ مگاهرتز می‌رساند.
ADSL۲/۲+ دارای ویژگی‌های ترکیبی است و خطوط با میرایی بیشتر و نسبت سیگنال به نویز (SNR) کمتر را با یکدیگر ترکیب می‌کند تا تعداد خطوط را دوبرابر کند (سرعت در دوخط برابر ۵۰ مگا بایت بر ثانیه) و مدیریت توان و سازگاری نرخ خط انتقال اشتراک دیجیتال را افزایش دهد – که در نتیجه نرخ ارسال داده بدون نیاز به سنکرون کردن مجدد تغییر می‌کند.
به علت نرخ اندک انتقال داده (در مقایسه با شبکه‌های نوری) حالت انتقال نامتقارن (ATM) فناوری مناسبی برای انتقال داده‌های مالتی پلکسرهای وابسته به زمان مانند اصوات دیجیتال است و در مورد داده‌هایی که کمتر به زمان وابسته‌اند کارایی کمتری دارد به همین علت ADSL معمولاً به همراه حالت انتقال نامتقارن (ATM) به کار گرفته می‌شود. در یک سیستم اجرای سه گانه به ازای خدمات مختلف مدارهای مجازی حالت انتقال نامتقارن (ATM) متفاوتی به کار گرفته می‌شوند.
اخیراً ارائه دهندگان خدمات شبکه به تدریج استفاده از ATM را کاهش داده و از سیستم‌های اترنت استفاده می‌کنند که در آنها IEEE ۸۰۲٫۱Q و/ یا خدمات LAN خصوصی مجازی (VPLS) از روش‌های مالتی پلکسر کردن استفاده می‌کنند. دلیل اصلی این رویکرد هزینه پایین تر سیستم‌های اترنت در مقایسه با سیستم‌های قدیمی تر ATM است.
ارائه دهندگان خدمات ADSL خدمات آدرس دهی IP را به دوصورت پویا و ایستا ارائه می‌کنند. آدرس دهی ایستا برای افرادی که قصد دارند از طریق یک شبکه مجازی خصوصی به دفتر خود وصل شوند و بازی اینترنتی مورد نظرشان را انجام دهند و برای افرادی که می‌خواهند از ADSL استفاده کرده و میزبان سرور وب باشند بسیار مفید است.